Á sem hefur runnið í langan tíma á sama stað og við svipuð skilyrði er kölluð þroskuð. Bugður á flötu undirlendi einkenna þroskaðar ár.
Þegar á rennur eftir hallalitlu landi og hefur nánast komist niður í sjávarhæð eða hæð stöðuvatns sem bíður hennar hefur hún tilhneigingu til að beygja og sveigja.
Straumhraði vatnsins er meiri utan til í beygjunum en innan til í þeim. Þar sem vatnið er rólegt sest framburður til.
Skoðið myndina af Húseyjarkvísl vel. Ætli styttist ekki í að þarna myndist bjúgvatn?